- жұрағатшыл
- сын. Ағайыншыл, туысшыл. Қасира бәйбіше көпшіл, ж ұ р а ғ а т ш ы л адам болатын (К. Мұқажанұлы, Ортеке, 21).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
жұрағатшыл
Смотреть что такое "жұрағатшыл" в других словарях:
лұғатшыл — зат. Сөз зерттеуші, сөздік жасаушы. Кейін л ұ ғ а т ш ы л а р олардың тіл ерекшеліктерін диктафонға түсіреді (Қаз. әдеб., 16.08.1974,4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мұқым 2 — (Сем.: Ақс., Көкп., Абай; Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Монғ.) бүкіл, барлық. М ұ қ ы м бір ел 40 мың қойды баға алмай отыр (Сем., Ақс.). Абайдың өліміне м ұ қ ы м ел болып қайғырдық (Сем., Абай). М ұ қ ы м бір тайпа елді чақырып той істеді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аз — айтса да саз айтты. Қысқа сөйледі, бірақ мәнді, мағыналы сөз айтты д.м. Әкей көп сөйлемейтін, а з а й т с а д а с а з а й т а т ы н уақ соқпен ісі жоқ, әділ ақиқатшыл адам болған (Жалын, 1974, 4, 118) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
нысапшыл — сын. Нысабы бар, қанағатшыл. ≈ Құдайқұл аса н ы с а п ш ы л, тым қарапайым адам … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
